فرقان به معنای جداکننده یا تمایز دهنده است. این واژه در قرآن به معنای چیزی است که حق را از باطل و ایمان را از کفر جدا میکند. در حقیقت، قرآن کریم خود را به عنوان فرقانی معرفی میکند که حقیقت را از ناحق، و مسیر درست را از مسیر نادرست مشخص میسازد.
بخشی از آیهای که به این معنا اشاره دارد، در سوره انفال آمده است: «یَوْمَ الْفَصْلِ» (روز جدایی). در واقع، روزی که انسانها به عملهای خود رسیدگی خواهند شد و حقایق روشن میشود.
بنابراین، وقتی ما از «فرقان» صحبت میکنیم، به نوعی به کتابی اشاره داریم که نقش مهمی در شناخت حقایق و هدایت انسانها دارد.
به طور کلی، «فرقان» اشاره به قدرت شناخت و تمایز دادن در زندگی انسان دارد.